Bolesław Suszka


Bolesław Suszka, urodzony 1 sierpnia 1925 roku w Chorzowie, to postać niezwykle istotna w polskiej dendrologii. Jego badania koncentrowały się przede wszystkim na fizjologii nasion roślin drzewiastych, co czyni go ekspertem w tej dziedzinie. W ciągu swojej kariery akademickiej osiągnął tytuł profesora nauk przyrodniczych, co podkreśla jego wkład w rozwój tej nauki w Polsce.

Oprócz pracy naukowej, był również zaangażowany w działalność katolicką, co świadczy o jego wszechstronności oraz głębokich przekonaniach. Zmarł 31 stycznia 2020 roku w Kórniku, a jego dorobek naukowy oraz działalność społeczna pozostaną na zawsze w pamięci tych, którzy mieli przyjemność z nim współpracować lub śledzić jego osiągnięcia.

Życiorys

Działalność naukowa

Bolesław Suszka rozpoczął swoją edukację na Wydziale Rolno-Leśnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie uzyskał dyplom w 1951 roku, specjalizując się w dziedzinie sadownictwa i ogrodnictwa. Od momentu ukończenia studiów do 1995 roku pełnił funkcję pracownika Zakładu Dendrologii i Polmologii w Kórniku, który od 1952 roku stał się częścią Polskiej Akademii Nauk, a od 1962 roku działał jako Zakład Dendrologii i Arboretum Kórnickie PAN. W 1975 roku instytut został przekształcony w Instytut Dendrologii PAN.

W 1962 roku obronił pracę doktorską w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Swoje wniesienie do nauki potwierdził uzyskując habilitację w 1967 roku, a na początku lat 80-tych mianowany został profesorem nadzwyczajnym, natomiast w 1989 roku tytuł ten podniesiono do profesora zwyczajnego. Od 1968 do 1985 roku pełnił rolę kierownika Pracowni Biologii Nasion, a po tej dacie kierował Zakładem Biologii Nasion aż do przejścia na emeryturę w 1995 roku. Pomimo formalnego zakończenia kariery, do końca życia pozostawał aktywnym członkiem Rady Naukowej Instytutu.

W latach 1984–2002 Suszka równocześnie prowadził zajęcia w Katedrze Nasiennictwa i Szkółkarstwa Ogrodniczego Akademii Rolniczej w Poznaniu. W tym samym czasie był aktywnym uczestnikiem Komitetu Filologii, Genetyki i Hodowli Roślin PAN. Jego badania koncentrowały się na nasiennictwie drzew i krzewów, obejmując także metody przechowywania nasion drzew leśnych.

Był twórcą koncepcji i ideałów techniczno-programowych, które przyczyniły się do powstania Leśnego Banku Genów w Kostrzycy w 1995 roku. Celem tej instytucji jest gromadzenie oraz trwałe przechowywanie zasobów genowych drzew najcenniejszych dla polskiej przyrody oraz zagrożonych wyginięciem gatunków roślin. Współpracował także nad publikacją z Claudine Muller i Markiem Bonnet-Masimbertem — książka „Nasiona leśnych drzew liściastych od zbioru do siewu” (wyd. 1994) stała się istotnym dziełem w kręgach związanych z nowoczesnym nasiennictwem leśnym, zdobywając międzynarodowe uznanie po przetłumaczeniu na wiele języków.

W środowisku naukowym, zarówno w kraju, jak i za granicą, zyskał renomę jako Mistrz, mając za sobą bogaty dorobek naukowy i praktyczny dotyczący biologii nasion roślin drzewiastych.

Działalność społeczna

Jako młody student, Bolesław Suszka nawiązał bliskie znajomości z ks. Karolem Wojtyłą, co zaowocowało jego aktywnym uczestnictwem w rozwijaniu duszpasterstwa rodzin w Poznaniu. Od 1970 roku działał na rzecz przygotowania młodych osób do życia w rodzinie, pełniąc rolę wykładowcy w Studium Rodziny przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu oraz później na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W latach 1981–1984 zasiadał w Prymasowskiej Radzie Społecznej I kadencji, a potentatów duszpasterstwa rodzin Archidiecezji Poznańskiej. Wśród jego wychowanków można wymienić Jadwigę i Jacka Pulikowskich, którzy również angażowali się w działalność na rzecz rodzin.

Suszka współpracował z o. Karolem Meissnerem, z którym napisał kilka książek. Do najważniejszych należy: „A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało”, która ukazała się w 1988 roku (wielokrotnie wznawiana pod tytułem „Nas dwoje i… Rozmowy z narzeczonymi i młodymi małżeństwami”), „O Małżeństwie” (2001) oraz „Twoja przyszłość. Rozmowy z chłopakiem o życiu, rodzinie, małżeństwie, płciowości, miłości” i „Twoje życie. Rozmowy z dziewczyną o życiu, rodzinie, małżeństwie, płciowości, miłości” (oba wydane w 1991 roku).

Miłośnik historii, Bolesław Suszka od 2008 roku aż do końca swojego życia aktywnie współpracował z redakcją Śremskiego Notatnika Historycznego, gdzie publikował swoje artykuły oraz tłumaczenia. Wspólnie z Krzysztofem Budzyniem był autorem wielu opracowań dotyczących pruskich statystyk miast z powiatu śremskiego.

Życie prywatne

W roku 1951 Bolesław Suszka zawarł związek małżeński z Janiną Firganek, której data urodzenia to 1927. Janina była córką wpływowego pedagoga, profesora gimnazjalnego Kazimierza Firganka oraz Zofii z domu Kopyta. Oboje studiowali na tej samej specjalizacji na Uniwersytecie Jagiellońskim, co pozwoliło im się dobrze poznać i zacieśnić swoje więzi. Bolesław był ojcem czwórki dzieci, co wskazuje na jego zaangażowanie w życie rodzinne i odpowiedzialność.

Odznaczenia

Bolesław Suszka został odznaczony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami, które podkreślają jego wkład w rozwój kraju oraz działalność na rzecz społeczeństwa.

  • złoty Krzyż Zasługi (1974),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989).

Przypisy

  1. "Śremski Notatnik Historyczny", nr 23/2019.
  2. "Śremski Notatnik Historyczny", nr 22/2028.
  3. "Śremski Notatnik Historyczny", nr 20/2017.
  4. Zmarł prof. dr hab. Bolesław Suszka, idpan.poznan.pl.
  5. Wojciech Wesoły: Biologia nasion. Nauka – praktyce. W: Biologia i ekologia roślin drzewiastych. Poznań: Instytut Dendrologii PAN w Kórniku, 10.2013 r., s. 80-83. ISBN 978-83-63400-90-3. [dostęp 17.02.2014 r.]
  6. Suszka 2014 r., s. 63.
  7. Suszka 2014 r., s. 61, 63.

Oceń: Bolesław Suszka

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:13