Aleksandra Kubicz

Jej droga akademicka obfitowała w ważne osiągnięcia: uzyskała doktorat w 1962 roku, habilitację w 1972, a w 1994 tytuł profesora. Aleksandra Kubicz pełniła różne funkcje w strukturach Uniwersytetu Wrocławskiego, w tym była prorektorem w latach 1981–82 oraz 1994–95. Warto podkreślić, że w 1981 roku podała się do dymisji z funkcji prorektora w geście solidarności z odwołanym rektorem Józefem Łukaszewiczem, wspólnie z prorektorami W. Wrzesińskim i F. Połomskim.

Aleksandra Kubicz ma również na swoim koncie staż stypendialny w London Hospital w 1967 roku, a w 1983 działała jako profesor wizytujący na Purdue University, oraz pracowała w National Institute of Health w Bethesda w 1989 roku. Jej osiągnięcia naukowe obejmują badania struktury oraz funkcji kwaśnych fosfataz, a także ich udział w fizjologii oraz patologii. W ciągu kariery opublikowała 70 oryginalnych prac badawczych oraz kilka artykułów przeglądowych, a także napisała książkę pt. Tajemnice ewolucji molekularnej, wydaną przez PWN w 1999 roku.

W ciągu swojej kariery akademickiej Aleksandra Kubicz zainicjowała i zorganizowała Wrocławskie Święto Nauki, które przekształciło się w Dolnośląski Festiwal Nauki. W latach 1998–2001 pełniła rolę koordynatora festiwalu, zyskując uznanie w środowisku naukowym. Współtworzyła również European Science Events Association (EUSCEA), co podkreśla jej zaangażowanie w promowanie nauki w Polsce i za granicą.

Jej osiągnięcia zostały docenione poprzez liczne nagrody i odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. W latach 1998-2009 zdobyła kilka czołowych nagród, w tym odznaczenia od Prezydenta Wrocławia oraz nagrody w dziedzinie popularyzacji wiedzy w regionie.

Aleksandra Kubicz była żoną profesora medycyny Józefa Kubicza, z którym połączyła się 9 listopada 1955 roku. Para doczekała się dwojga dzieci, Ziemowita i Dominiki. W wolnym czasie interesowała się antykami, muzyką symfoniczną, turystyką oraz pływaniem, co świadczy o jej szerokich zainteresowaniach.