Henryk Pruchniewicz, urodzony 14 października 1926 roku w Chorzowie, był znaczącą postacią w polskiej ekonomii i polityce. Jego działalność doświadczona w różnych aspektach gospodarki, a także praca jako minister przemysłu chemicznego, była nieoceniona dla rozwoju przemysłu w Polsce.
Pruchniewicz zmarł 24 marca 2006 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii kraju.
Życiorys
Henryk Pruchniewicz był synem Stanisława i Bolesławy. W 1950 roku udało mu się uzyskać tytuł magistra ekonomii na Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach. Jego kariera zawodowa w tym sektorze rozpoczęła się w 1946 roku, kiedy to związał się z przemysłem chemicznym.
Między 1946 a 1948 rokiem pracował w Centrali Zaopatrzenia Hutniczego w Katowicach, gdzie pełnił rolę starszego księgowego. Następnie, od 1949 do 1964 roku, był zatrudniony w Zakładach Chemicznych Oświęcim, gdzie awansował kolejno na stanowisko starszego planisty, mistrza zmianowego oraz zastępcy dyrektora.
W okresie od 1965 do 1971 roku pełnił funkcję dyrektora ds. ekonomicznych w Zjednoczeniu Przemysłu Azotowego w Krakowie. W 1972 roku objął stanowisko dyrektora handlowego Zjednoczenia Przemysłu Rafinerii i Petrochemii „Petrochemia”. Swoją działalność polityczną rozpoczął w 1960 roku, kiedy wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Należał do Komisji Socjalno-Bytowej przy Komitecie Wojewódzkim w Krakowie oraz do Komisji Partyjno-Rządowej, mającej na celu unowocześnienie systemu.
W 1972 roku został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego. Dwa lata później objął funkcję w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej, a od 1978 roku był I zastępcą ministra. Swoją działalność na szczeblu ministerialnym zakończył, kiedy od 3 kwietnia 1980 do 12 lutego 1981 roku pełnił obowiązki ministra tegoż resortu w rządzie Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego oraz Wojciecha Jaruzelskiego. W 1981 roku był także zastępcą przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.
Henryk Pruchniewicz zmarł 24 marca 2006 roku w Warszawie. Ostatnie pożegnanie miało miejsce na rodzinnym grobie na starym cmentarzu na Służewie.
Przypisy
- Informacje na stronie nekrologi-baza.pl.
- Leksykon historii Polski, Warszawa, 1995 r., s. 596
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Halina Bieda | Piotr Chmielowski (polityk) | Helena Hildegarda Machinia | Jan Figna | Stanisław Stebelski | Józef Kubica (polityk) | Tino Schwierzina | Bogdan Szczygieł (polityk) | Roman Rurański | Paweł Komander | Wojciech Pawłowski (polityk) | Włodzimierz Janiurek | Richard Breslau | Roman Nowak | Lech Kubiak (dyplomata) | Maria Nowak (polityk) | Henryk Mercik | Piotr Nowina-Konopka | Paweł Dubiel (1879–1941) | Anna KnysokOceń: Henryk Pruchniewicz