Roman Rurański


Roman Czesław Rurański, urodzony 1 lipca 1931 roku w Chorzowie, to postać, która na stałe wpisała się w historię Polski. Zmarł 8 października 2009 roku, pozostawiając po sobie nie tylko wspomnienia, ale również ślad w polskiej polityce.

Był niezwykle utalentowanym ślusarzem oraz aktywnym politykiem, który pełnił zaszczytną funkcję posła na Sejm PRL. Jego kadencje trwały przez trzy okresy – VII, VIII oraz IX, od 1976 do 1989 roku. Rurański znacząco przyczynił się do kształtowania polityki tego okresu.

Warto wspomnieć, że w młodzieńczych latach, wykazywał także sportowy zapał jako piłkarz, co świadczy o jego wszechstronnych talentach i zamiłowaniu do aktywności fizycznej.

Życiorys

W okresie niemieckiej okupacji Roman Rurański był aktywnym zawodnikiem Bismarckhütter SV. Po zakończeniu II wojny światowej związał swoją karierę z Ruchu Chorzów, gdzie miał okazję zagrać w pięciu meczach I ligi, zdobywając przy tym dwie bramki. Jego debiut w ekstraklasie miał miejsce w październiku 1949 roku, kiedy to doznał kontuzji i złamał podudzie. W 1950 roku, jego drużyna, występująca pod nazwą Unii, zdobyła wicemistrzostwo Polski. Niestety, problemy zdrowotne z łąkotką zmusiły go do zakończenia kariery sportowej.

Roman Rurański posiadał wykształcenie zasadnicze zawodowe. W 1946 roku ukończył trzyletnie Gimnazjum Przemysłowe, co pozwoliło mu uzyskać dyplom czeladnika w zawodzie ślusarsko-mechanicznym. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako ślusarz-brygadzista w Hucie Batory zlokalizowanej w Chorzowie.

W 1959 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie pełnił funkcję członka egzekutywy Podstawowej Organizacji Partyjnej. W 1976 roku uzyskał mandat posła na Sejm VII kadencji w okręgu Chorzów. W Sejmie zasiadał w Komisji Nauki i Postępu Technicznego oraz w Komisji Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa. Sukcesywnie w 1980 oraz 1985 roku uzyskiwał reelekcję. W ramach Sejmu VIII kadencji również zasiadał w Komisji Nauki i Postępu Technicznego oraz Komisji Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa, a także w Komisji Do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw oraz w Komisji Przemysłu. Z kolei w Sejmie IX kadencji był członkiem Komisji Przemysłu. W latach 80. był dodatkowo członkiem prezydium Rady Zakładowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego.

W uznaniu jego zasług został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy. Po zakończeniu życia, Roman Rurański spoczął na cmentarzu komunalnym w Tychach.


Oceń: Roman Rurański

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:15