Parafia Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym


Parafia Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza, znajdująca się w Chorzowie Batorym, stanowi jedną z kluczowych wspólnot rzymskokatolickich w tej okolicy. Asumując przynależność do dekanatu Chorzów Batory, wchodzi ona w skład archidiecezji katowickiej.

Co więcej, należy podkreślić, że jest to najmłodsza parafia w całym Chorzowie oraz jednocześnie najbardziej wysunięta na południe spośród wszystkich parafii w tym mieście.

Historia

Rozwój Chorzowa Batorym nabrał tempa w okresie po II wojnie światowej, kiedy to mieszkańcy osiedla „Batory”, znanego dzisiaj jako „stare osiedle”, złożyli w 1956 roku wniosek o zgodę na budowę nowego kościoła, który miał nosić imię św. Wojciecha. Odwilż gomułkowska sprzyjała powstawaniu nowych parafii w Chorzowie, jednak niestety w tym przypadku decyzja o utworzeniu parafii została odrzucona, oficjalnie z uwagi na obawy związane z potencjalnymi szkodami górniczymi. W rezultacie nie powołano do istnienia odrębnej parafii, co było rozczarowaniem dla społeczności lokalnej.

Pomysł na utworzenie nowej parafii powracał wielokrotnie, szczególnie w kontekście dalszej budowy osiedli, takich jak XXV- i XXX-lecie PRL, które obecnie noszą nazwy ulic ks. Czempiela oraz Hutników. W okresie największego nasilenia działalności parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny miała do dyspozycji ponad 30 tysięcy wiernych, co tylko potwierdzało potrzebę kolejnej parafii w regionie.

W końcu w 1980 roku, po złożeniu petycji oraz przy wsparciu Solidarności Huty Batory, wojewoda katowicki obiecał zgodę na budowę nowego kościoła. W wyniku tego, w 1983 roku, bp Herbert Bednorz erygował nową parafię, której nadano wezwanie Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza. Po uregulowaniu spraw dotyczących ewentualnych szkód górniczych, w 1984 roku uzyskano ostateczne zezwolenie na budowę kościoła.

W początkowym okresie Msze święte odbywały się na świeżym powietrzu, w ramach tzw. Mszy polowych. Za tymczasowe pomieszczenia parafialne służyły przystosowane pawilony znajdujące się przy ulicy Skrajnej. To tam mieszkał proboszcz i prowadzono katechezy, aż do momentu wybudowania odpowiednich obiektów parafialnych, w tym probostwa oraz domu katechetycznego.

Kościół

Budowa tej świątyni zaczęła się niezwłocznie po uzyskaniu niezbędnych pozwoleń. Projekt kościoła stworzył inżynier Mieczysław Paneth, a obliczenia konstrukcyjne opracował inżynier Marian Kapołka. Wnętrze kościoła zaprojektowali artyści plastycy: Józef Kołodziejczyk oraz Andrzej Kuczok. Realizacja budowy była prowadzona pod kierunkiem księży proboszczów, Franciszka Gębały i Zygfryda Wieleby. W 1986 roku, bp Damian Zimoń wmurował kamień węgielny, a trzy lata później, w 1989, kościół został konsekrowany.

W kolejnych latach kontynuowano prace wykończeniowe, które dotyczyły przede wszystkim estetyki wnętrza oraz terenu wokół świątyni. Stopniowo w świątyni znalazły się: figura Dobrego Pasterza, figura Ducha Świętego, a także witraże umieszczone zarówno w części frontowej, jak i bocznej, stacje Drogi Krzyżowej oraz nowe sedilia. Z okazji 25-lecia istnienia parafii przeprowadzono generalny remont, w trakcie którego pomalowano ściany, zmodernizowano instalację elektryczną, przeprowadzono prace konserwatorskie płaskorzeźb, a także dokonano renowacji drzwi wejściowych.

W ostatnim czasie kościół wzbogacił się o kilka cennych przedmiotów. W obliczu aktów wandalizmu, konieczne stało się zainstalowanie systemu monitoringu, aby zwiększyć bezpieczeństwo. Obecnie w parafii trwa remont posadzki, który jest realizowany z zamontowanym ogrzewaniem podłogowym. Kościół znajduje się w centralnej części parafii.

Duszpasterstwo

W początkowych latach istnienia parafii weszły w życie różne grupy, które stały się filarami duszpasterstwa. Wśród najważniejszych są ministranci oraz Ruch Światło-Życie, które znacząco wpłynęły na rozwój wspólnoty. Z czasem dołączyły do nich także Dzieci Maryi oraz Odnowa w Duchu Świętym.

W 1992 roku zainicjowano działalność Bractwa Żywego Różańca, co wzbogaciło ofertę duszpasterską parafii. Warto również wspomnieć o powstaniu kręgu emerytów i rencistów, co miało szczególne znaczenie, gdyż w społeczności parafialnej jest znaczny odsetek seniorów. Oprócz tego, otwarto także ochronkę dla dzieci, co niewątpliwie pomagało w opiece nad najmłodszymi.

Od 1993 roku parafia wydaje pismo „Mój Pasterz”, które pierwotnie było dwutygodnikiem, a obecnie funkcjonuje jako miesięcznik. Publikacja ta pełni istotną rolę w komunikacji wewnętrznej oraz w budowaniu wspólnoty parafialnej.

W miarę zachodzących przemian społecznych, zmieniono przeznaczenie niektórych pomieszczeń w domu katechetycznym. Po przywróceniu religii w szkołach, na krótko działało liceum katolickie, które później zostało przeniesione do centrum miasta. W dalszej kolejności, utworzono stację opieki Caritas, która ostatecznie przekształciła się w Dzienny Dom Pomocy Społecznej.

Proboszczowie

Parafia Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym miała w swojej historii trzech proboszczów, którzy przyczynili się do jej rozwoju i duszpasterstwa.

  • ks. Zygfryd Wieleba 1984–2005,
  • ks. Piotr Machoń 2005–2021,
  • ks. Sebastian Bureza 2021– nadal.

Oceń: Parafia Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:13