Kościół św. Wawrzyńca, zlokalizowany w Chorzowie, stanowi nie tylko przykład architektury sakralnej, ale także nosi w sobie bogatą historię.
Pierwotnie został wzniesiony jako drewniany obiekt w XVI wieku w Knurowie, a następnie, w okresie 1935–1938, został przeniesiony na Wzgórze Wyzwolenia w Chorzowie.
Historia
Kościół św. Wawrzyńca, który ma bogatą i niezwykłą historię, został zbudowany w 1599 roku w miejscowości Knurowo. Jego pierwotna funkcjonalność spełniała potrzeby lokalnych parafian, jednak w miarę upływu czasu jego przestrzeń okazała się zbyt mała. W związku z tym podjęto decyzję o budowie nowej świątyni, co doprowadziło do zamknięcia kościoła w 1926 roku.
Po 10 latach zaniedbania, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, dr Tadeusza Dobrowolskiego, podjęto kroki w celu jego uratowania. Kościół został zdemontowany i przeniesiony do Chorzowa, gdzie w 1936 roku rozpoczęto jego ponowny montaż na Górze Wyzwolenia, znanej także jako Góra Redena. Inwestycja ta była realizowana przez zarząd miasta Chorzowa.
Dzięki Polskim Kopalniom Skarbowym, które przekazały działkę o powierzchni 2825 m², przeniesienie kościoła stało się możliwe. Całkowity koszt operacji, nie obejmujący urządzenia wnętrza, wyniósł 40 000 ówczesnych złotych, co stanowiło znaczną inwestycję. Pracami budowlanymi kierował inż. architekt Witold Czeczott Danielewicz, który nadzorował całość przedsięwzięcia.
Akt poświęcenia tej świątyni, która stała się częścią nowej wspólnoty w Chorzowie, miał miejsce 16 października 1938 roku, kiedy to biskup Stanisław Adamski dokonał uroczystości poświęcenia. Kościół przez wiele lat pełnił rolę kościoła filialnego parafii św. Antoniego, jednak od 1968 roku zyskał status kościoła parafialnego, co podkreśla jego znaczenie w lokalnej społeczności.
Architektura
Świątynia ta została wzniesiona z modrzewiowego drewna, przy zastosowaniu konstrukcji zrębowej. Jej cechą charakterystyczną jest wieża, która opiera się na konstrukcji słupowej w dolnej części, a na górze wykonana jest w konstrukcji zrębowej. Prezbiterium zamyka przestrzeń w sposób trójboczny, a od północno-zachodniej strony przylega do niego zakrystia. Nawa ma zbliżony do kwadratu kształt, a kryta jest gontem. Od południowo-wschodniej strony znajduje się kruchta.
Wieża wyróżnia się pochylonymi ścianami, pokrytymi gontem, a w górnej części szalowana. Na samej górze umieszczony został hełm w formie ostrosłupa, zwieńczony iglicą, na której spoczywa krzyż dwuramienny. Całość dachu również pokrywa gont, a nad nawą zainstalowano sześcioboczną wieżyczkę na sygnaturkę z hełmem cebulastym. Wokół świątyni znajdują się gontowe przydaszki, które nadają jej charakterystyczny wygląd.
Wyższe partie ścian są pokryte gontem, co jest typowe dla tego rodzaju architektury. Polichromia stropu została wykonana przez artystę Stefana Kątskiego i nawiązuje do dawnej polichromii patronowej, typowej dla drewnianych kościołów. Wnętrze świątyni wypełnia głównie wyposażenie barokowe, a szczególną uwagę zwraca ołtarz główny z marmurową mensą, na której umieszczono polichromowaną i złoconą nastawę. Centralnym punktem retabulum jest obraz św. Wawrzyńca z XVII wieku.
W zakresie ołtarzy bocznych znajdziemy lewy z obrazem Matki Boskiej Różańcowej (XIX w.) oraz prawy z przedstawieniem św. Barbary z tego samego okresu. W antepedium prawego ołtarza zobaczymy scenę męczeństwa św. Wawrzyńca. Obrazy Matki Boskiej Różańcowej i św. Barbary powstały w drugiej połowie XIX wieku i są dziełem wrocławskiego malarza Bladego. Dodatkowo w wnętrzu świątyni znajduje się pięć obrazów olejnych, w tym Madonna z Dzieciątkiem oraz przedstawienia św. Agnieszki, Wręczenia różańca św. Dominikowi, św. Marcina oraz Pieta, które zostały przekazane przez Kuria katowicką.
W przedsionku kościoła znajduje się kamienna kropielnica, która prawdopodobnie datuje się na XV wiek. Cała kompleks wokół świątyni jest otoczony kamiennym parkanem. Należy zaznaczyć, że kościół jest częścią Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego, co podkreśla jego znaczenie w kontekście regionalnej architektury sakralnej.
Kapłani
Wśród osób, które miały zaszczyt pełnić funkcję kapłańską w kościele św. Wawrzyńca, pierwszym z nich był ks. Emanuel Krzoska, który sprawował swoją posługę aż do roku 1963. Po nim, następnym kapłanem był jego bratanek, ks. Stanisław Krzoska, który kontynuował tę tradycję do 1998 roku. W latach 1998-2000 proboszczem w parafii był ks. Józef Gawliczek.
Obecnie, od 2002 roku, obowiązki proboszcza pełni ksiądz Eugeniusz Błaszczyk. Warto wspomnieć, że w tej parafii znajdują się dwa zabytkowe kościoły drewniane. Drugi z nich, pod wezwaniem św. Józefa Robotnika, pochodzi z XVII wieku i znajduje się na terenie Górnośląskiego Parku Etnograficznego.
Przypisy
- Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r.
- Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 22.12.2021 r.) wkz.katowice.pl [dostęp 25.12.2021 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Kościoły":
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie | Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie | Kościół ewangelicko-augsburski z Bytomia-Bobrka | Parafia św. Floriana w Chorzowie | Parafia św. Franciszka z Asyżu w Chorzowie Klimzowcu | Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie-Batorym | Kościół św. Józefa w Chorzowie | Parafia Ducha Świętego w Chorzowie | Kościół im. Elżbiety w Chorzowie | Kościół im. ks. Marcina Lutra w Chorzowie | Parafia św. Wawrzyńca w Chorzowie | Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym | Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Rozalii w Chorzowie Maciejkowicach | Parafia Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym | Kościół św. Antoniego z Padwy w Chorzowie | Kościół Ducha Świętego w Chorzowie | Kościół św. Marii Magdaleny w Chorzowie | Kościół św. Józefa Robotnika w Chorzowie | Kościół św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie | Kościół św. Barbary w ChorzowieOceń: Kościół św. Wawrzyńca w Chorzowie