Paweł Gałeczka

---

Życiorys

Paweł Gałeczka przyszedł na świat 13 lipca 1902 roku w Chorzowie, w rodzinie o robotniczych tradycjach. Po ukończeniu edukacji w szkole powszechnej, w młodym wieku, bo zaledwie czternastu lat, rozpoczął pracę jako uczeń tokarski. Już w wieku siedemnastu lat zyskał zatrudnienie w roli pomocnika ślusarskiego, jednak po pięciu latach pracy został zwolniony, by po osiemnastu miesiącach znów znaleźć zatrudnienie.

Gałeczka był aktywnym członkiem lewicowych związków zawodowych, takich jak Freie Arbeiter Union, co budzi skojarzenia z anarcho-syndykalistyczną federacją, której nazwa została przyjęta w 1970 roku w RFN. Do czasu ich rozwiązania, aktywnie w nich działał.

Przed wybuchem II wojny światowej zdobył kolejny ważny krok w swojej karierze zawodowej, pełniąc w latach 1934–1939 funkcję wiceprzewodniczącego chorzowskiego oddziału Związku Robotników Przemysłu Metalowego w Katowicach. Był również członkiem Rady Zakładowej w chorzowskiej hucie i, jako pasjonat kultury, angażował się w ruch śpiewaczy.

W czasie okupacji wykazał się odwagą, działając w ruchu oporu jako żołnierz Gwardii Ludowej, związanej z Polską Partią Socjalistyczną. Po zakończeniu wojny włączył się w życie polityczne jako działacz PPR. W 1945 roku objął stanowisko dyrektora administracyjnego huty „Małapanew” w Ozimku, gdzie pracował przez cztery lata.

Uczestniczył także w działalności Związku Zawodowego Hutników, gdzie pełnił liczne ważne funkcje – od kierownika Wydziału Organizacyjnego, poprzez kierownika Wydziału Ekonomicznego Zarządu Głównego, aż do sekretarza, a później zastępcy przewodniczącego. W 1963 roku przeszedł na emeryturę, a jego życie zakończyło się 22 grudnia 1970 roku w Chorzowie.

---

Oceń: Paweł Gałeczka

---