Bolesław Abart

---

Życiorys

Bolesław Abart to wybitny polski aktor teatralny, który swoją edukację artystyczną rozpoczął w krakowskiej PWST, gdzie ukończył studia w 1962 roku. Jego debiut miał miejsce 11 czerwca tego samego roku w znanym teatrze.

Po zadebiutowaniu, Abart związał się z krakowskim Teatrem im. J. Słowackiego, w którym występował aż do 1964 roku. W swoim rozwoju zawodowym postanowił przenieść się do Wrocławia, gdzie związał się najpierw z Teatrem Dramatycznym, a następnie od 1969 do 1974 roku współpracował z Teatrem Polskim.

Jego kariera teatralna kontynuowała się w Wrocławiu, gdzie od 1974 roku do 2013 roku był stałym aktorem w Teatrze Współczesnym. Jego talent i poświęcenie sprawiły, że stał się jednym z ważniejszych przedstawicieli polskiego teatru.

Spektakle teatralne (wybór)

W dorobku artystycznym Bolesława Abarta znajduje się szereg znakomitych spektakli teatralnych, które zasługują na szczególną uwagę. Jego kariera rozpoczęła się w latach 60., a poniżej przedstawiamy wybór najważniejszych ról, które odegrał na polskiej scenie.

• 1962: Ocean jako Tadeusz (reż. Bronisław Dąbrowski),
• 1963: Fantazy jako Jan (reż. Halina Gryglaszewska),
• 1963: Krakowiacy i Górale jako Paweł; Drużba II (reż. B. Dąbrowski),
• 1963: Śluby panieńskie jako Albin (reż. Roman Niewiarowicz),
• 1965: Balladyna jako Kirkor (reż. Maria Straszewska),
• 1965: Powrót syna marnotrawnego jako Jan Bisser Corlitzer; Ślepiec (reż. Jakub Rotbaum),
• 1966, 1969: Jak wam się podoba jako Karol (reż. Krystyna Skuszanka),
• 1966: Wieś Stiepanczykowo jako chłop (reż. Jerzy Krasowski),
• 1967: Sprawa Dantona jako I Komisarz; Courtois (reż. J. Krasowski),
• 1967: Wachlarz lady Windermere jako James Hopper (reż. Artur Młodnicki),
• 1968, 1969: Zemsta jako szlachcic Rejenta (reż. J. Krasowski),
• 1969: Protesilas i Laodamia jako Hermes (reż. Henryk Tomaszewski),
• 1970: Wesele jako hetman (reż. Jerzy Goliński),
• 1973: Czarownice z Salem jako Danforth (reż. Zygmunt Hübner),
• 1973: Ryszard III jako kardynał; markiz Dorset (reż. Stanisław Brejdygant),
• 1974: Popiół i diament jako redaktor Pawlicki (reż. Jan Maciejowski),
• 1974: Amerykański ideał jako tatuś (reż. Ludwik René),
• 1975: Białe małżeństwo jako ojciec (reż. Kazimierz Braun),
• 1977: Odejście głodomora jako Pan (reż. Helmut Kajzar),
• 1977: Operetka jako strzelec Stanisław (reż. K. Braun),
• 1978: Dziady jako doktor (reż. K. Braun),
• 1978: Szewcy jako prokurator Robert Scurvy (reż. Jacek Weksler),
• 1979: Bal manekinów jako anarchista; Delegat I (reż. J. Weksler),
• 1981: Kronika wypadków miłosnych jako policjant (reż. K. Braun),
• 1983: Ksiądz Marek jako Branecki (reż. Andrzej Makowiecki),
• 1983: Dżuma jako naczelnik (reż. zespołowa),
• 1984: Pułapka jako Herman Kafka, ojciec Franza Kafki (reż. K. Braun),
• 1986: Sztukmistrz z Lublina jako Mendełe Kaczka; Chasyd (reż. Jan Szurmiej),
• 1987: Zezowate szczęście jako naczelnik więzienia (reż. Maciej Domański),
• 1987: Kotka na rozgrzanym, blaszanym dachu jako doktor Baugh (reż. Janusz Kijowski),
• 1989: Bigos hultajski, czyli Szkoła trzpiotów jako Brandys (reż. H. Gryglaszewska),
• 1990: Noc Walpurgii jako Boria (reż. Radosław Piwowarski),
• 1991: Ślub jako dostojnik; kanclerz (reż. A. Makowiecki),
• 1991: Wariat i zakonnica jako dr Burdygiel (reż. Krzysztof Jasiński),
• 1991: Opera za 3 grosze jako Walter (reż. Jan Błeszyński),
• 1992: Sen jako mąż Marii Moskalew (reż. Krzysztof Rościszewski),
• 1993, 1994: Requiem dla zakonnicy jako sędzia (reż. Jurij M. Krasowski),
• 1994: Poskromienie złośnicy jako Vincencio (reż. Julia Wernio),
• 1994: Czarownice z Salem jako Putnam (reż. Jacek Bunsch),
• 1994: Piaf jako Inspektor; Georges (reż. J. Szurmiej),
• 1995: Lot nad kukułczym gniazdem jako Scanlon (reż. Jan Buchwald),
• 1995: Czyż nie dobija się koni? jako Rollo Peters (reż. Tomasz Dutkiewicz),
• 1996: Wiśniowy sad jako Borys Simeonow-Piszczyk (reż. Andro Enukidze),
• 1996: Komedia sytuacyjna jako Maurycy (reż. Sylwester Chęciński),
• 1996: Cud na Greenpoincie jako Czemp (reż. Zbigniew Lesień),
• 1997: Rewizor jako Ziemlanika (reż. Siergiej Desnitskij),
• 1997: Ferdydurke jako dyrektor Piórkowski (reż. J. Bunsch),
• 1998: Kordian jako starzec (reż. Jarosław Ostaszkiewicz),
• 1998: Świadkowie albo nasza mała stabilizacja jako Trzeci (reż. Jan Różewicz),
• 1998: Paragraf 22 jako ppłk Korn (reż. Krzysztof Galos),
• 1999: Zmierzch jako Iwan Piatirubel (reż. Krystyna Meissner),
• 2000: Pod drzwiami jako pułkownik (reż. Paweł Szkotak),
• 2000: Rzeźnia jako Paganini-Rzeźnik (reż. Grzegorz Wiśniewski),
• 2002: Sonata Belzebuba jako Teobald Rio Bamba (reż. P. Szkotak),
• 2003: Zwycięstwo jako Edgbaston, Hampshire, Mobberley (reż. Helena Kaut-Howson),
• 2004: Niskie Łąki jako komendant obozu dla internowanych (reż. Waldemar Krzystek),
• 2007: Trójkąt jako głos (reż. Szymon Turkiewicz),
• 2008: Kupiec wenecki jako Shylock (reż. Gabriel Gietzky),
• 2011: Pożegnanie jesieni jako starzec (reż. Piotr Sieklucki),
• 2012: Dawno temu w Odessie jako Bojarski (reż. Łukasz Czuj).

Każda z powyższych produkcji, w których wystąpił Bolesław Abart, pokazuje jego niezwykły talent i wszechstronność jako aktora. Jego wpływ na polską scenę teatralną jest niezaprzeczalny i pozostawia niezatarte ślady w pamięci miłośników sztuki.

Wybrana filmografia

Bolesław Abart, polski aktor, zbudował swoje bogate portfolio filmowe na przestrzeni wielu lat. Przyjrzyjmy się niektórym jego rolom, które przyczyniły się do jego uznania w branży filmowej.

• 1966: Czterej pancerni i pies jako radziecki kierowca,
• 1969: Znaki na drodze jako kierowca Sosin,
• 1971: Zaraza jako nowy kierownik izolatorium,
• 1973: Śledztwo jako Faquart,
• 1974: Potop jako Sosnowski,
• 1976: Klara i Angelika jako mąż Angeliki,
• 1980: Grzeszny żywot Franciszka Buły jako oficer niemiecki,
• 1982: Matka Królów jako Hegeman,
• 1986: Na kłopoty… Bednarski jako dyrektor salonu z futrami,
• 1998-99: Życie jak poker jako jasnowidz Krzysztof Pogorzelski,
• 2001: Wiedźmin jako starszy elf,
• 2003-17: Świat według Kiepskich jako różne role (m.in. Niemiec Schmidt, biskup, generał niemiecki),
• 2004: Fala zbrodni jako ojciec „Alex” i prezes banku,
• 2006: Francuski numer jako kolekcjoner samochodów,
• 2007: Kopciuszek jako listonosz,
• 2009: Plebania jako Stanisław Mazurek,
• 2010: Klub szalonych dziewic jako notariusz,
• 2011: Wiadomości z drugiej reki jako profesor Ptasznik,
• 2013: Komisarz Alex jako sędzia (odc. 27),
• 2014: Karuzela jako starzec,
• 2014: Prawo Agaty jako Czesław Kossakowski (odc. 76),
• 2017: Ptaki śpiewają w Kigali jako Horst Keller,
• 2018: Ślad jako jubiler Stanisław Suchowski,
• 2022-23: Archiwista jako Zdzisław, przyjaciel Henryka.

Dotychczasowa kariera Abarta pokazuje jego uniwersalność oraz zdolność do wcielania się w różnorodne postacie. Jego wkład w polską kulturę filmową jest niezwykle cenny.

Odznaczenia i nagrody

Bolesław Abart, uznawany za wybitnego artystę, został uhonorowany licznymi nagrodami oraz odznaczeniami przez całe swoje życie. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego osiągnięć:

• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1988 roku,
• Medal 40-lecia Polski Ludowej, otrzymany w 1984 roku,
• Odznaka „Za zasługi dla województwa wrocławskiego”, nadana w 1985 roku,
• Nagroda na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę drugoplanową w sztuce „Samobójca”, przyznana w 1989 roku,
• Nagroda Prezydenta Miasta Wrocławia, otrzymana w 2001 roku.

---

Oceń: Bolesław Abart

---