Edward Bogusławski (kompozytor)

---

Życiorys

Edward Bogusławski, uznawany za znaczącą postać w polskiej muzyce, rozpoczął swoją edukację muzyczną w 1959 roku na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Tam studiował w zakresie teorii specjalnej, uzyskując dyplom w 1964 roku. Od 1961 roku kształcił się również w zakresie kompozycji pod okiem renomowanego pedagoga, Bolesława Szabelskiego, kończąc naukę z dyplomem w 1966 roku.

W czasie swojej kariery, jako stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki, Edward Bogusławski miał okazję studiować w Wiedniu u Romana Haubenstocka-Ramatiego. W 1961 roku pełnił funkcję dyrygenta Chóru „Echo” z Łazisk Górnych, gdzie zdobywał praktyczne doświadczenie w prowadzeniu zespołu.

Od 1963 roku związany był z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Katowicach, gdzie przez wiele lat wykładał. W latach 1971-1972 piastował stanowisko dziekana Wydziału Wychowania Muzycznego, a w okresach 1971–1975 oraz 1990–1996 kierował Wydziałem Kompozycji. Dodatkowo, wykładał także na filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie oraz w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie.

W uznaniu jego wkładu w muzykę, w 1983 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, co podkreśliło jego znaczenie jako pedagoga i kompozytora w polskim środowisku muzycznym.

Przynależność do organizacji

Edward Bogusławski, znany kompozytor i pedagog, nie ograniczał swojej aktywności wyłącznie do tworzenia muzyki. Jego zaangażowanie obejmowało także działalność w różnych stowarzyszeniach muzycznych, gdzie aktywnie uczestniczył w kształtowaniu polskiego życia muzycznego.

Był członkiem wielu ważnych organizacji, które miały wpływ na rozwój muzyki w Polsce, a niektóre z nich to:

• Związek Kompozytorów Polskich – przystąpił do tej organizacji w 1965 roku,
• Stowarzyszenie Autorów ZAiKS,
• Towarzystwo im. Karola Szymanowskiego,
• Sekcja Polska Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej,
• Rada Wyższego Szkolnictwa Artystycznego przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, w latach 1985-1987,
• Rada Naukowa Śląskiego Instytutu Naukowego im. Jacka Koraszewskiego w Katowicach, działająca w latach 1987-1992,
• Rada Użytkowników Śląskiej Akademickiej Sieci Komputerowej,
• Rada Artystyczna Orkiestry Kameralnej „Camerata Impuls”, której członkiem był od 1997 roku.

Jego działalność w tych stowarzyszeniach pokazuje znaczenie, jakie przywiązywał do współpracy i rozwoju kultury muzycznej w Polsce.

Nagrody i wyróżnienia

Edward Bogusławski, jako renomowany kompozytor, zdobył szereg ważnych nagród i wyróżnień przez całą swoją karierę.

W latach 1966, 1970 oraz 1972 uzyskał tytuł laureata w Konkursie Kompozytorskim im. Malawskiego, który odbywał się w Krakowie. Jego talent został dostrzeżony także w 1971 roku, kiedy to na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu, został uhonorowany wyróżnieniem za swoje dzieło Concerto per oboe e orchestra.

Nie mniej istotny był sukces z 1975 roku, kiedy to zdobył I nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim, zorganizowanym z okazji 30. rocznicy wyzwolenia Warszawy na utwór Ewokacje.

Kolejne osiągnięcie miało miejsce w 1996 roku, gdy Bogusławski zdobył I nagrodę na konkursie kompozytorskim w Krakowie za Koncert na organy i orkiestrę.

W uznaniu jego artystycznych dokonań, dwukrotnie został uhonorowany Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki. Dodatkowymi odznaczeniami w jego dorobku są m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi oraz odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”.

Wybrane kompozycje

Edward Bogusławski, znany kompozytor, pozostawił po sobie wiele niepowtarzalnych dzieł, które zachwycają słuchaczy i krytyków. Oto lista wybranych kompozycji, które ukazują różnorodność jego twórczości:

• sygnały na zespół symfoniczny,
• sinfonia per coro ed orchestra,
• concerto per oboe anche oboe d’amore, corno inglese, mussette e orchestra,
• capriccioso-notturno,
• impromptu na flet, altówkę i harfę, 1972,
• ewokacja na bas, głos recytujący i orkiestrę,
• sonata Belzebuba – opera wg Stanisława Ignacego Witkiewicza,
• pieśń o ziemi naszej – oratorium,
• symfonia koncertująca na skrzypce i orkiestrę kameralną,
• polonia poemat symfoniczny na skrzypce i orkiestrę symfoniczną,
• dies irae na chór mieszany, instrumenty perkusyjne i fortepian,
• mała fantazja na skrzypce solo,
• trio fortepianowe,
• studi per fisharmonica,
• pater noster na chór mieszany,
• musica per Ensemble d’Accord,
• lacrimosa na sopran i fortepian,
• dialogues for saxophone and vibraphone,
• concerto per organo e orchestra,
• musica per archi,
• lamento per soprano, oboe e organo.

Utwory Edwarda Bogusławskiego były prezentowane zarówno na estradach polskich, jak i na zagranicznych festiwalach. Jego muzyka zyskała uznanie na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej oraz Śląskich Dniach Muzyki Współczesnej. Dodatkowo, kompozycje te były wykonywane w takich krajach jak Anglia, Belgia, Francja, Holandia, Stany Zjednoczone, Niemcy i Portugalia.

---

Oceń: Edward Bogusławski (kompozytor)

---