Roman Rogocz

---

Kariera sportowa

Kariera sportowa Romana Rogocza zainicjowała się przed wybuchem II wojny światowej, kiedy to jako trampkarz reprezentował klub AKS Chorzów. W roku 1943 został zmuszony do pracy przymusowej w Niemczech, jednak wkrótce udało mu się uciec i dołączyć do 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej. Po wojnie, w 1947 roku, powrócił do Chorzowa, a jesienią tego samego roku związał się z Lechią Gdańsk. Razem z tym klubem zdołał wywalczyć awans do I ligi w 1948 roku.

W trakcie sezonu 1949, Rogocz zagrał w 16 meczach ligowych, zdobywając 7 bramek, z czego jedna z nich była niepewna. Niestety, drużyna zakończyła rozgrywki na ostatnim miejscu, co skutkowało spadkiem do niższej ligi. W 1951 roku udało mu się ponownie wywalczyć awans, lecz w roku 1952 został wykluczony z gry z powodu kontuzji, której nabawił się we wrześniu 1951.

Po dłuższej przerwie, w 1953 roku, Rogocz powrócił na boisko, strzelając 2 bramki w 14 spotkaniach ligowych, jednak jego zespół ponownie spadł do II ligi. W sezonie 1954 uzyskał kolejny awans do I ligi, w której grał od 1955 do 1960 roku. W tym okresie zagrał w 75 meczach, zdobywając 18 bramek. Jego największym osiągnięciem było trzecie miejsce w I lidze w 1956 roku, kiedy to zagrał w 20 meczach, w których zdobył 7 bramek.

Łącznie w I lidze wystąpił w 105 meczach, zdobywając przy tym 27 bramek (w tym 2 niepewne). Po zakończeniu kariery sportowej, Rogocz zajął się pracą trenerską, prowadząc głównie drużyny młodzieżowe. W sezonie 1962/1963 zdecydował się prowadzić I drużynę Lechii, jednak ostatecznie zespół spadł z ekstraklasy. W sezonie 1971/1972 prowadził drużynę w III lidze, z którą zdobył awans do II ligi.

Rogocz z powodzeniem łączył swoją karierę piłkarską z pracą zawodową; w latach 1952-1988 był pracownikiem Przedsiębiorstwa Robót Czerpalnych i Podwodnych. W 2005 roku został uznany najlepszym zawodnikiem 60-lecia Lechii Gdańsk, a w 2011 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (M.P. nr 111, poz. 1127).

Roman Rogocz spoczywa na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, w kwaterze 17, rząd 1, grób 3.

---

Oceń: Roman Rogocz

---