Ulica Siemianowicka w Chorzowie

Wzdłuż ul. Siemianowickiej znajdują się także istotne obiekty historyczne, które wzbogacają krajobraz architektoniczny tego terenu. Do najbardziej reprezentatywnych z nich należy Starochorzowski Dom Kultury, usytuowany pod adresem ul. Siemianowicka 59. Ten zabytek, zbudowany w 1904 roku przez F. Wieczorka w stylu nawiązującym do romano-gotyckiego, został wpisany do rejestru zabytków 7 maja 1992 roku (nr rej.: A/1459/92, A/924/2021), a jego granice ochronne obejmują nie tylko budynek, ale również otaczający go zieleń w ramach ogrodzenia.

Kolejnym cennym obiektem jest Zespół szybu Elżbieta kopalni „Polska”, który pochodzi z lat 1911-1912. Otoczony majestatycznym starodrzewem, został wpisany do rejestru zabytków 7 sierpnia 1981 roku (nr rej.: A/1249/81). Zespół ten, reprezentujący styl neogotycki, tworzy harmonijny kompleks zabudowy przemysłowej, który obejmuje:

• wieżę z budynkiem nadszybowni,
• budynek sprężarek i maszyny wyciągowej,
• rozdzielnię,
• szatnię,
• portiernię.

Warto również wspomnieć, że przed I wojną światową ulica nosiła nazwę Laurahütterstraße, a w okresie dwudziestolecia międzywojennego nazywana była ul. Królewsko Hucka. Po 1945 roku ustalono obecną nazwę – ul. Siemianowicka.

Przy ul. Siemianowickiej znajdują się również istotne instytucje, takie jak oddział Poczty Polskiej (ul. Siemianowicka 52), Miejskie Przedszkole nr 29 (ul. Siemianowicka 61), Polski Związek Niewidomych – Dom Pomocy Społecznej im. K. Jaworka (ul. Siemianowicka 101) oraz dom dziecka (ul. Siemianowicka 58). Dodatkowo, ulicą tą regularnie kursują autobusy ZTM, co czyni ją wygodnym środkiem transportu dla mieszkańców i odwiedzających.