Janusz Jojko

Janusz swoją sportową karierę rozpoczął w lokalnym klubie, Chorzowiance. Następnie przeszedł do Ruchu Chorzów, gdzie zadebiutował w ligowych rozgrywkach 4 czerwca 1980 roku. W trakcie swojej kariery grał także w GKS-ie Katowice, KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, Stasiaku Opoczno oraz Polvacie Szwarszowice. Jojko zdobył doświadczenie grając łącznie 417 meczów w pierwszej lidze, co jest imponującym osiągnięciem w jego karierze.

Jednak jest również znany niemilej sytuacji, która miała miejsce w barażowym meczu przeciwko Lechii Gdańsk, gdzie zdobył niefortunny gol samobójczy. W wyniku tego zdarzenia, zespół z Chorzowa spadł do II ligi, co w historii klubu stanowiło istotny moment. Przedtem, Ruch Chorzów był jedynym zespołem, który grał we wszystkich sezonach I ligi.

Jojko może poszczycić się również zdobyciem dwóch Pucharów Polski oraz Superpucharów Polski, co czyni go najbardziej utytułowanym zawodnikiem w historii GKS-u Katowice. Po zakończeniu kariery w sezonie 2006/07, mimo że ostatecznie zgłoszono go do rozgrywek w sezonie 2008/09 jako zawodnika KSZO, jego rola w zespole znacząco się zmieniła.

W 2006 roku, Jojko aktywnie angażował się w życie lokalnej społeczności i został wybrany radnym Rady Powiatu w Ostrowcu Świętokrzyskim z listy Lewicy i Demokratów. W klubie KSZO zyskał zaufanie, pełniąc różne funkcje, od kierownika drużyny, przez asystenta trenera, aż po pierwszego trenera. Na początku 2008 roku, 6 lutego, został wybrany prezesem KSZO, pełniąc tę funkcję przez krótki czas, do 25 lutego. Następnie, w dniach 11-16 września 2008 roku, objął stanowisko trenera drużyny KSZO, a w grudniu 2009 roku ponownie został prezesem klubu.