Eugeniusz Pohl

Pohl stał się wychowankiem Ruchu Chorzów, gdzie grał w latach 1948–1953. W tym okresie zdobył trzykrotnie mistrzostwo Polski, co miało miejsce w latach 1951, 1952 oraz 1953. Jego talent piłkarski nie umknął uwadze, a w 1953 roku otrzymał powołanie do wojska, co zaowocowało służbowym oddelegowaniem do Legii Warszawa. W newralgicznych meczach tego klubu zagrał w dwóch spotkaniach o Puchar Polski oraz w dwóch meczach ligowych w sezonie 1954.

Po zakończeniu służby wojskowej, Pohl powrócił do Ruchu Chorzów, gdzie od 1957 roku sprawował rolę kapitana drużyny przez siedem długich lat. W tych latach jego zaangażowanie było nieocenione, a w pełnym wymiarze czasowym brał udział we wszystkich dwudziestu dwóch spotkaniach ligowych sezonów 1958, 1959, 1960, a także dwudziestu sześciu w sezonie 1961. W swojej karierze zdobył wicemistrzostwo w sezonie 1956 oraz 1962/1963, natomiast w 1960 roku po raz czwarty w karierze cieszył się ze zdobycia tytułu mistrza Polski.

W 1969 roku Eugeniusz Pohl razem z Hubertem Palą objął funkcję trenera w Ruchu Chorzów, gdzie jego zdobyte doświadczenie i umiejętności mogły przyczynić się do sukcesów drużyny. Warto dodać, że był również z wykształcenia technikiem mechanikiem oraz starszym bratem Józefa, co może świadczyć o jego różnorodnym tle zawodowym.