Antoni Rurański


Antoni Rurański, urodzony 10 maja 1911 roku w Hajdukach Wielkich, zmarł 12 listopada 1970 roku w Chorzowie. Był to uznany polski piłkarz, który pełnił rolę obrońcy.

Rurański rozpoczął swoją karierę sportową jako wychowanek Hallera Chorzów. W 1933 roku przeszedł do Ruchu Chorzów, gdzie szybko stał się kluczowym zawodnikiem. Jego debiut w zespole przypadł na 2 września 1934 roku, kiedy to Ruch zmierzył się z Wisłą Kraków, co zakończyło się porażką 2:1.

W trakcie swojej kariery w barwach Ruchu, Rurański trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Polski w latach 1934, 1935 oraz 1936. W 1937 roku jego drużyna zajęła trzecie miejsce w ligowej tabeli po zakończeniu rozgrywek.

W wyniku II wojny światowej, Ruch został zlikwidowany przez niemieckie władze okupacyjne, a w jego miejsce powstał Bismarckhütter SV, któremu część przedwojennych piłkarzy postanowiła towarzyszyć. Rurański reprezentował ten zespół do 1941 roku. Po zakończeniu konfliktu wrócił na dwa sezony do Ruchu, który wówczas grał w A klasie, a następnie, w latach 1948–1953, występował w barwach Beskidu Andrychów.

Statystyki klubowe

Statystyki klubowe Antoniego Rurańskiego przedstawiają jego osiągnięcia na poziomie największej polskiej ligi w okresie przed II wojną światową. Informacje te są kluczowe dla zrozumienia jego kariery piłkarskiej oraz wpływu na drużynę.

SezonKlubLigaLiga krajowa
MeczeBramki
1933Ruch ChorzówI Liga00
1934Ruch ChorzówI Liga30
1935Ruch ChorzówI Liga180
1936Ruch ChorzówI Liga130
1937Ruch ChorzówI Liga10
1938Ruch ChorzówI Liga00
1939Ruch ChorzówI Liga00
Razem350

W tabeli podsumowane zostały występy zawodnika w różnych sezonach. Znajdziemy tam szczegółowe dane dotyczące liczby meczów oraz zdobytych bramek.

Sukcesy

Ruch Chorzów

Antoni Rurański znacząco wpłynął na rozwój klubu, osiągając w nim liczne sukcesy. Jego działania przyczyniły się do doskonałych wyników drużyny w krajowych rozgrywkach.

  • Zdobycie mistrzostwa Polski miało miejsce w trzech sezonach: 1933, 1934, 1935,
  • W sezonie 1937 klub zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Polski.

Przypisy

  1. a b c d e Gowarzewski (1918-1939) 2017, s. 167.
  2. Gowarzewski, Waloszek 1995, s. 42–43.
  3. Gowarzewski, Waloszek 1995, s. 53–54.

Oceń: Antoni Rurański

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:22