Mieczysław Wojczak

---

Kariera sportowa

Kariera klubowa

Mieczysław Wojczak rozpoczął swoją przygodę z piłką ręczną w okresie szkolnym, uczestnicząc w zajęciach organizowanych w SKS Chorzów. W wyniku podjęcia nauki w Technikum Mechanicznym w Chorzowie w roku 1966, dołączył do drużyny MKS Zrywu Chorzów, pod okiem trenera Ludwika Biegasika. Również w czasie swojego okresu nauki w szkole średniej, Mieczysław próbował swoich sił w piłce nożnej, grając w Ruchu Chorzów. Latem 1968 roku, jego kariera nabrała tempa, gdy został powołany na zgrupowanie reprezentacji Polski juniorów, co skłoniło go do rezygnacji z kariery piłkarskiej.

Po ukończeniu edukacji średniej w 1969 roku, stał się członkiem drużyny AZS Katowice. W rundzie wiosennej sezonu 1968/1969 Mieczysław pełnił rolę trzeciego bramkarza swojej drużyny, która zajęła pozycję 10. w tabeli ligowej. W kolejnym sezonie, 1969/1970, wywalczył miejsce w pierwszym składzie, jednak jego zespół zakończył rozgrywki na 11. pozycji, spadając do II ligi. Od sezonu 1970/1971 grał w barwach Pogoni Zabrze. Jego przygoda z tym zespołem rozpoczęła się od spadku do II ligi, ale w sezonie 1971/1972 dał radę powrócić z drużyną do I ligi.

Kolejne lata jego kariery to sukcesy, m.in. 7. miejsce (1972/1973), 6. miejsce (1973/1974), oraz 4. miejsce (1974/1975). W sezonie 1975/1976 Mieczysław zdobył wicemistrzostwo Polski, a jego trenerem pozostał Ludwik Biegasik. Następnie drużyna zajmowała 5. (1976/1977) oraz 6. miejsce (1977/1978), a w sezonie 1978/1979 ponownie zdobył wicemistrzostwo, gdy szkoleniowcem był Alfred Wrzeski. W kolejnych latach jego drużyna utrzymywała się na poziomie 6. miejsca w lidze, zarówno w sezonach 1979/1980, jak i 1980/1981.

Od 1981 do 1986 roku Mieczysław reprezentował belgijski klub HC Initia Hasselt, pełniąc funkcję grającego trenera od 1983 roku. W tym okresie zdobył mistrzostwo Belgii w latach 1984, 1985 i 1986, a także Puchar Belgii w 1984 roku, kiedy to został uznany najlepszym graczem ligi. Następnie, pracując jako grający trener dla drugiej belgijskiej drużyny, Sporting Neerpelt, również zdołał zdobyć mistrzostwo oraz Puchar Belgii w latach 1987, 1988 oraz 1989.

Kariera reprezentacyjna

W barwach reprezentacji Polski juniorów Mieczysław zdobył brązowy medal podczas Młodzieżowych Zawodów Przyjaźni w 1968 roku, a dwa lata później sięgnął po srebro na tych samych zawodach w 1970 roku. W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 26 czerwca 1970 roku w spotkaniu towarzyskim z Jugosławią, jednak nie udało mu się zdobyć pewnego miejsca w kadrze narodowej, przez co nie wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w 1972 roku ani na mistrzostwach świata w 1974 roku (brał jednak udział w ostatnim meczu eliminacyjnym do tego turnieju). W roku 1976, jako trzeci bramkarz, pojechał na Igrzyska Olimpijskie do Montrealu, gdzie miał okazję wystąpić w dwóch meczach, przyczyniając się do wywalczenia brązowego medalu olimpijskiego.

W 1977 roku brał udział w akademickich mistrzostwach świata, zdobywając z drużyną brązowy medal oraz stabilizując swoją pozycję w reprezentacji. W 1978 roku wystąpił na mistrzostwach świata, gdzie zespół zajął 6. miejsce, a Wojczak zagrał w pięciu z sześciu meczów. Od 1979 roku pełnił funkcję kapitana reprezentacji, a także zdobył 2. miejsce na zawodach Pucharu Świata. Dwa lata później, Mieczysław wziął udział w kolejnych Igrzyskach Olimpijskich (1980), ale drużyna ukończyła rywalizację na 7. miejscu, on sam grał w jednym z meczów. Łącznie, w reprezentacji seniorskiej zagrał w 131 spotkaniach.

Kariera trenerska

Ukończenie studiów w Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach miało miejsce w 1980 roku. Od 1983 do 1990 roku pełnił rolę grającego trenera w belgijskich drużynach HC Initia Hasselt oraz Sporting Neerpelt (o czym wspomniano wcześniej). W kolejnych latach, pomiędzy 1989 a 1991 rokiem, był trenerem seniorskiej reprezentacji Belgii, osiągając z nią 7. miejsce na mistrzostwach świata grupy „C” w 1990 roku. W latach 1991-1995 pracował jako trener zespołu HC Kievit, a następnie kierował innymi zespołami w Belgii oraz Holandii, w tym Bevo HC i Kreasa HB Houthalen. Jego osiągnięcia doceniono w 1993 roku, kiedy to otrzymał Diamentową Odznakę ZPRP.

---

Oceń: Mieczysław Wojczak

---