Ginter Pierończyk

---

Życiorys

„Ginter Pierończyk przyszedł na świat 19 lipca 1944 roku w Chorzowie. Po pomyślnym ukończeniu studiów na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej w 1968 roku, podjął pracę w Kopalni Węgla Kamiennego „Kleofas”. Po wielu latach pracy, w 1999 roku, przeszedł na emeryturę.

Na emeryturze zyskał nowe zainteresowania, które poprowadziły go w kierunku działalności pisarskiej. W 2013 roku dołączył do Biblioteki Śląskiej, uczestnicząc w kursie przeznaczonym dla początkujących twórców literackich, który był prowadzony przez Martę Fox. Właśnie tam zadebiutował swoim krótkim opowiadaniem Wypasiona beemwica, które zdobyło wyróżnienie i znalazło się w almanachu Jeszcze nie płonie metafora.

Inspiracje, jakie otrzymał podczas kursu, skłoniły go do rozpoczęcia pracy nad Trylogią załęską, która powstała w latach 2014–2017. W skład tej serii weszły takie tytuły, jak: Asty kasztana, Synek z familoka oraz Kleofas w życiorys wpisany.

W 2016 roku, wspólnie z Aleksandrem Lubiną, zapoczątkował działalność Klubu Twórców Górnośląskiej „Karasol”, którego celem było promowanie literatury o Górnym Śląsku, pisanej w języku śląskim przez osoby związane z tym regionem. Kolejne dwa dzieła, Meandry załęskiego sportu (2017) oraz Plecionka (2019), zostały wydane przez Silesia Progress, a ich premierom towarzyszyły liczne prelekcje oraz spotkania autorskie.

Na podstawie jego literackich dokonań, 6 grudnia 2019 roku w Szkole Podstawowej nr 22 im. Juliusza Słowackiego w Katowicach odbyła się premiera słuchowiska Synek z familoka.

Twórczość

Ginter Pierończyk w swoich pracach przedstawia historie niektórych załęskich rodzin, takich jak Sobczykowie i Pierończykowie, a także ich sąsiadów i znajomych. Jego poszukiwanie przekazów oraz informacyjnych źródeł o rodzinie nie ogranicza się jedynie do rekonstrukcji życia swoich przodków, ale obejmuje również całe Załęże. Inspiracją do tych badań stało się zdanie zawarte we wstępie do publikacji Michała Smolorza pt. Śląsk wymyślony, które brzmi: „Być może wspólnymi siłami uda się poważną część Śląska – tego ‚niewymyślonego’ – z sejfów wydobyć, odhibernować i przywrócić do życia”.

W dorobku literackim Gintera Pierończyka znajdują się następujące publikacje:

• Ginter G. Pierończyk, Asty kasztana czyli Opowieści o Śląsku niewymyślonym, Lędziny: Instytut Ślůnskij Godki – Mega Press II, 2014, ISBN 978-83-927865-2-8 (pol.), Brak numerów stron w książce,
• Ginter G. Pierończyk, Kleofas w życiorys wpisany, Zabrze: Narodowa Oficyna Śląska, 2016, ISBN 978-83-65300-07-2 (pol.), Brak numerów stron w książce,
• Ginter G. Pierończyk, Synek z familoka, Zabrze: Narodowa Oficyna Śląska, 2016, ISBN 978-83-60540-49-7 (pol.), Brak numerów stron w książce,
• Ginter G. Pierończyk, Meandry załęskiego sportu, Kotórz Mały: Silesia Progress, 2017, ISBN 978-83-65558-14-5 (pol.), Brak numerów stron w książce,
• Ginter G. Pierończyk, Plecionka, Kotórz Mały: Silesia Progress, 2019, ISBN 978-83-65558-24-4 (pol.), Brak numerów stron w książce.

Nagrody i wyróżnienia

Ginter Pierończyk, autor wielu interesujących prac, został uhonorowany szeregiem prestiżowych nagród, które podkreślają jego wkład w kulturę i historię. Oto kluczowe wyróżnienia, które otrzymał:

• Tytuł „Kronikarza swoich czasów” za wskrzeszenie historii rodzinnego domu, co zostało przedstawione w pracy „Astach kasztana”, przyznany w ramach audycji Radia Katowice w 2015 roku,
• Tytuł „Przyjaciel Załęża” nadany przez Radę Jednostki Pomocniczej nr 7 Załęże w 2018 roku,
• Pierwsze miejsce w konkursie „Meine Heimat – Moja Ojczyzna”, który był organizowany przez Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej w 2022 roku.

Wszystkie te wyróżnienia świadczą o jego zaangażowaniu w odkrywanie i dokumentowanie historii regionalnej oraz o dużym znaczeniu jego prac dla wspólnoty lokalnej.

Życie prywatne

Ginter Pierończyk ma korzenie śląskie, które sięgają pokoleń. W jego historii szczególne miejsce zajmuje Załęże, gdzie dorastał. To właśnie tam, w okresie przełomu XIX i XX wieku, jego dziadkowie podjęli decyzję o przeprowadzce do familoków przy ulicy Pokoju w Katowicach. Warto zaznaczyć, że osiedlili się oni w gronie pierwszych mieszkańców nowej kolonii robotniczej, której powstanie związane było z działalnością kopalni „Kleofas”, o której więcej można przeczytać w artykule na temat kolonii robotniczej kopalni „Kleofas”.

Rodzice Gintera, Jerzy oraz Elfryda z domu Bull, również ziemnięci są do tej ziemi, z uwagi na ich związek z katolicką wspólnotą. Obecnie Ginter jest żonaty, a jego życie toczy się w południowej części Katowic. Co więcej, swoją tożsamość śląską pielęgnuje także poprzez mówienie w śląskim dialekcie, co jest dla niego istotnym elementem kulturowym.

---

Oceń: Ginter Pierończyk

---