Henryk Furmanik


Henryk Furmanik, znany również jako „Heniolong”, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego alpinizmu. Urodził się 29 września 1937 roku w Chorzowie, gdzie z pewnością minęły jego pierwsze lata życia.

Furmanik był nie tylko zapalonym taternikiem, ale także wykształconym inżynierem chemikiem, co podkreśla jego wszechstronność i zaangażowanie w różnorodne dziedziny życia. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 29 sierpnia 1974 roku na lodowcu Catedrale, gdzie pozostawił po sobie niezatarte ślady w sercach wielu miłośników gór.

Życiorys

Henryk Furmanik przyszedł na świat w Chorzowie 29 września 1937 roku. Był dumnym absolwentem Politechniki Śląskiej w Gliwicach, gdzie zdobył wiedzę, która ulokowała go w czołówce swojej dziedziny.

Jako chemik pracował w Hucie Kościuszko w Chorzowie, gdzie wykorzystał swoje umiejętności. Poza pracą zawodową, pasjonował się wspinaczką i należał do Klubu Wysokogórskiego w Katowicach. Jego działalność w górach rozpoczęła się w latach 1956–1964, kiedy to zdobywał szczyty Tatr, gdzie odniósł wiele sukcesów. Do najważniejszych osiągnięć należy zaliczyć pierwsze powtórzenie „drogi Długosza” na Kazalnicy Mięguszowieckiej, a także pierwsze zimowe przejście „drogi Tadeusza Orłowskiego” na Galerii Gankowej.

Henryk zdobywał również północną ścianę Wielkiej Jaworowej Turni, mając na koncie wspinaczki w Kaukazie (1961, 1963) oraz w Alpach (1962, 1967, 1969). To w Alpach doznał poważnych obrażeń w trakcie wspinaczki na Piz Badile, który osiąga wysokość 3308 m n.p.m. W 1971 roku pełnił rolę kierownika polskiej wyprawy w Andy Peruwiańskie i eksplorował Cordillerę Raura oraz Cordillerę Blancę.

W 1974 roku Furmanik stanął na czele polskiej ekspedycji do gór Alaski i Kanady, w trakcie której jego zespół zdobył Denali (zwaną McKinley) o wysokości 6194 m n.p.m. Niestety, podczas wspinaczki w Górach Świętego Eliasza w Kanadzie doszło do tragicznego wypadku. Henryk zginął w lawinie śnieżno-lodowej na lodowcu Catedrale, który znajduje się u podnóża Mount Poland.

Jego życie nie zostało zapomniane. W celu upamiętnienia jego dokonań, dwie tablice zostały zamieszczone na Tatrzańskim Cmentarzu Symbolicznym pod Osterwą oraz w Andach Peruwiańskich. Ponadto, jego nazwisko znalazło się na Pomniku Alpinistów w Katowicach, który został odsłonięty 28 października 2015 roku.

Pośmiertnie opublikowano jego wspomnienia, które noszą tytuły: „W peruwiańskich Kordylierach” (1975) i „W górach Alaski i Kanady” (1977).

Przypisy

  1. a b Adam Zyzak: Henryk Furmanik – najlepiej czuł się i realizował w górach. wspinanie.pl, 17.11.2014 r. [dostęp 07.05.2023 r.]
  2. Odsłonięto pomnik tragicznie zmarłych alpinistów Klubu Wysokogórskiego w Katowicach. wspinanie.pl, 28.10.2015 r. [dostęp 22.12.2015 r.]

Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":

Zygfryd Piątek | Ginter Pierończyk | Maria Müller (architekt) | Krystian Seibert | Maciej Franta

Oceń: Henryk Furmanik

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:22