Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa

---

Historia

Historia Chorzowskiej Spółdzielni Mieszkaniowej sięga roku 1908, kiedy to jej fundamenty zostały położone w gmachu Hotelu „Hrabia Reden”, obecnie znanym jako Teatr Rozrywki. To właśnie tam, w atmosferze nadziei i zapału, spotkali się urzędnicy z różnych instytucji, a także przedstawiciele lokalnych robotników oraz pracowników kopalń i hut. Ich celem było powołanie do życia spółdzielni, którą nazwano Wohnungsbauverein fur Konigshutte und Umgegend, co w języku polskim oznacza Spółdzielnia Mieszkaniowo-Budowlana dla Królewskiej Huty i okolic. Efektem tego spotkania było formalne założenie spółdzielni 21 marca 1908 roku w sali „Hotelu Parkowego”, a zaledwie kilka tygodni później, 16 kwietnia, instytucja ta została zarejestrowana przez sąd.

W tym samym roku rozpoczęto budowę bloku mieszkalnego przy dzisiejszej ulicy Kordeckiego. Do 1916 roku spółdzielnia zdołała wykonać imponującą pracę, wznosząc pięć bloków mieszkalnych, które składały się z 30 domów, oferując 262 mieszkania oraz pięć lokali handlowych. Niestety, z biegiem lat nastały trudności, gdyż wybuch I wojny światowej, inflacja oraz kryzys gospodarczy spowolniły dalszy rozwój.

W wyniku przekształceń politycznych, po powstaniach i plebiscycie, miasto przyłączono do Polski, co nie spotkało się z entuzjazmem części niemieckich członków spółdzielni, którzy zaczęli agitować za jej rozwiązaniem. Mimo to, spółdzielnia przetrwała, co świadczy o jej solidnych fundamentach i zaangażowaniu członków. Podjęto działania mające na celu spolonizowanie instytucji. W dniu 31 maja 1935 roku, spółdzielnia została członkiem Związku Spółdzielni i Zrzeszeń Pracowniczych Rzeczypospolitej Polskiej, a od 9 marca 1936 roku przyjęła nazwę Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa.

Po spolonizowaniu, rozpoczęto budowę nowego bloku mieszkalnego. W 1938 roku na rynku medialnym ukazał się pierwszy numer miesięcznika „Wiadomości Spółdzielcze”, którego redaktorem naczelnym był Alojzy Gruszka, prezes zarządu przez dwadzieścia pięć lat. Niestety, wydawanie publikacji przerwał wybuch II wojny światowej. Po wojnie, ChSM znowu przystąpiła do budowy mieszkań, jednak napotkała trudności związane z brakiem środków finansowych.

Wznowienie inwestycji miało miejsce w związku z obchodami 50-lecia działalności spółdzielni w 1958 roku. Przez kolejne trzy lata powstało 103 nowe mieszkania w trzech blokach przy ul. Działkowej, a niebawem zrealizowano także kolejne inwestycje przy ulicy Katowickiej, która była gruntownie remontowana. W latach sześćdziesiątych, przy zaangażowaniu przyszłych lokatorów, zrealizowano projekt „Osiedle Młodych”, które wzbogaciło zasoby lokalowe o 115 mieszkań w rejonie ul. Krzywej.

Kiedy ChSM obchodziła swoje 65-lecie, mogła się pochwalić 3134 mieszkaniami. W drugiej połowie lat sześćdziesiątych rozpoczęto intensywne działania inwestycyjne, w efekcie czego powstały nowe osiedla takie jak Kaliny-Czempiela, Różana-Gałeczki oraz budynki przy ul. Krzyżowej czy Podmiejskiej. Chorzowska Spółdzielnia stała się głównym inwestorem budownictwa w mieście i zyskała uznanie w regionie, wielokrotnie zdobywając nagrody i odznaczenia.

W 75-lecie swojego istnienia, ChSM otrzymała wyróżnienie w postaci sztandaru, a w 1986 roku klucze do swojego mieszkania uzyskał 15-tysięczny lokator. Dzięki wysiłkom zarządu oraz wszystkich członków, na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych możliwe było ukończenie inwestycji przy ul. 11 Listopada, Grunwaldzkiej, Anny, Barbary oraz wielu innych lokalizacjach. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych oddano do użytku nowoczesne osiedle „Park Róż”. „Irys” to kolejny istotny projekt, który wpisał się w bogatą historię tej spółdzielni.

Dzisiaj

Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa jest organizacją, która łączy przeszło 17 tysięcy jej członków. Spółdzielnia działa pod nadzorem Rady Nadzorczej, która sprawuje kontrolę nad jej działalnością.

Wszystkie kwestie związane z codzienną działalnością statutową oraz gospodarczą są zarządzane przez Zarząd Spółdzielni.

---

Oceń: Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa

---