Maria Marcinkowa, urodzona 20 października 1880 roku w Chorzowie Starym, który jest dziś dzielnicą Chorzowa, była osobą niezwykłą. Zmarła 5 lipca 1953 roku w Chorzowie.
W historii miasta zapisała się jako pionierka, terminując na stanowisku kupca oraz zdobywając tytuł pierwszej kobiety radnej w Królewskiej Hucie, znanej obecnie jako Chorzów. Jej osiągnięcia bywają źródłem inspiracji dla wielu, którzy pragną zmieniać zasady w swoich społecznościach.
Życiorys
Maria Marcinkowa urodziła się w rodzinie, która posiadała doświadczenie wojenne, jako że jej ojciec był górnikiem i weteranem z wojny prusko-francuskiej. Niestety, niewiele informacji przetrwało o jej młodzieńczych latach.
Była aktywną działaczką w szeregu organizacji, w tym Towarzystwie Polek oraz Kółku Towarzyskim. Była również członkiem Towarzystwa Śpiewu „Lutnia”. Co więcej, współzakładała Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” i brała udział w wielu zawodach sportowych, w tym na Zadolu.
Maria wyszła za górnika Zygfryda Marcinka, który po tragicznych wydarzeniach w kopalni zdecydował się na zmianę kariery i został mistrzem szewskim, otwierając własny warsztat. Para wychowała ośmioro dzieci – pięciu synów oraz trzy córki.
W obliczu I wojny światowej, Maria zaczęła organizować regularne spotkania Polaków w swoim domu. Umożliwiła także powstanie biblioteki, udostępniając swoje pomieszczenia dla szerokiego zbioru polskich książek. W tym czasie jej najstarszy syn postanowił założyć grupę o nazwie „Śląscy Filareci” wraz ze swoimi rówieśnikami.
W wyniku wyborów komunalnych w Królewskiej Hucie, które miały miejsce we wrześniu 1919 roku, Maria zdobyła mandat, stając się pierwszą kobietą – radną, startując z listy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Jej działalność na rzecz społeczności lokalnej była bardzo istotna.
Podczas trwania III Powstania Śląskiego, włączyła się w aktywności lokalnego koła Polskiego Czerwonego Krzyża. Po przyznaniu Królewskiej Huty Polsce, w czerwcu 1922 roku, miasto witało wojsko polskie, a wśród witających były między innymi Petronela Golasiowa oraz jej trzynastoletnia córka, Pelagia.
Po przyłączeniu Chorzowa do Polski Maria kontynuowała swoją działalność w organizacjach takich jak Towarzystwo Polek, Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, a także Związek Obrony Kresów Zachodnich. Jej zaangażowanie w społeczeństwo i pomoc innym były szerokie i wielostronne.
W listopadzie 1926 roku została ponownie wybrana na radną, tym razem z ramienia Polskiego Stowarzyszenia Stronnictw Chrześcijańskich. W owych czasach zaangażowała się również w działalność charytatywną, związując się z Towarzystwem Wincentego a Paulo oraz Komitetem Pomocy Bezrobotnym.
Niestety, podczas II wojny światowej Maria była prześladowana przez gestapo, co pokazuje, jak trudny był jej los w tych burzliwych czasach dla Polski.
Przypisy
- BarbaraB. Gruszka BarbaraB., Chorzowski Słownik Biograficzny, Muzeum w Chorzowie, 2007 r., s. 251-253.
Oceń: Maria Marcinkowa